Koło dziennikarskie

Derek Bywater

Członkowie spotykają się w każdą środę o 15, czas trwania jest zmienny, zazwyczaj spotkania kończą się ok. 16:30

Derek Bywater

Jak zwykle siedziałem w sali sam. Koło to jak do tej pory nigdy nie cieszyło się jakimś szczególnym zainteresowaniem, ale mimo to liczyłem, że znajdą się ludzie, którzy by się jednak do niego zapisali. Cóż, przeliczyłem się, bo po raz enty na spotkaniu zjawiłem się tylko ja i tylko główkowałem, jak sklecić następny numer szkolnej gazetki. Lubiłem to robić, ale jednak, robienie wszystkiego samemu?

Tayla Frost

Ostatnia noc okazała się dość burzliwa. Nic więc dziwnego, że gdy po ostatnich zajęciach obowiązkowych zdałam sobie sprawę z dwóch kół, chciałam warczeć na ludzi, którzy stanęli mi na drodze, włącznie z Schuesterem, który nie wiadomo, skąd się urwał z pytaniem o to, jak bawię się w chórze.
Pierwsze było koło dziennikarskie. Drzwi do sali były otwarte, więc gdy zajrzałam i zobaczyłam w niej Dereka, uśmiech mimo woli pojawił mi się na twarzy.
- Historia lubi się powtarzać - mruknęłam, nie patrząc na niego, ale podchodząc i zajmując miejsce obok.

Derek Bywater

Nawet nie zauważyłem, kiedy Tayla weszła. Dopiero w pewnym momencie podniosłem wzrok znad swoich notatek i ją dostrzegłem, początkowo nieźle zdziwiony, ale zaraz na moją twarz wpłynął lekki uśmiech.
- O, cześć - odezwałem się, odkładając kartki na bok. Odchyliłem się nieco do tyłu i uniosłem jedną brew - Nie spodziewałem się, że ktokolwiek przyjdzie. Zazwyczaj siedzę tutaj sam, ale to miła odmiana - uniosłem kąciki ust wyżej.

Tayla Frost

Po wczorajszych zajęciach chóru z jakiegoś powodu obecność Dereka zaczęła mnie trochę peszyć. Założyłam więc kosmyk włosów za ucho i kiwając głową w stronę papierów, które odłożył na bok, gdy weszłam, spytałam:
- Nad czym pracowałeś?
- E tam, zwykła rozkładówka do gazetki szkolnej - odpowiedział pewnym głosem.
Świetnie, jeszcze bardziej mnie onieśmielił. Szlag, Tayla, co się z Tobą dzieje?!
- Nie chciałam przeszkadzać, więc jeśli chcesz, to kontynuuj, a ja pomogę, jeśli będę umiała - zaproponowałam, posyłając mu delikatny uśmiech.

Derek Bywater

- Nie, w niczym nie przeszkadzasz. W tej szkole nic się nie dzieje i przez większość czasu zastanawiam się, o czym to niby miałbym napisać - zaśmiałem się krótko, kręcąc głową na boki. Przygryzłem dolną wargę, dalej się uśmiechając, i spojrzałem na Taylę - A może ty masz jakiś ciekawy pomysł? Jakieś spojrzenie na McKinley High oczami dziewczyny nie stąd, poznającej tę szkołę od różnych stron? - spytałem, unosząc pytająco jedną brew. Tayla przez chwilę nie odpowiadała i zastanawiałem się, dlaczego. Znowu coś się działo, tak jak wczoraj? Momentalnie na czole pojawiła mi się bruzda, gdy je zmarszczyłem, i nachyliłem się bliżej dziewczyny - Hej, co jest?

Tayla Frost

Bliskość chłopaka mnie zaskoczyła. Mogłam poczuć jego wodę kolońską, której zapach był mi dotąd nieznany, odczuć każdy jego oddech na własnej skórze... Po chwili zorientowałam się, że wstrzymywałam oddech, więc gdy w końcu się ocknęłam i gwałtownie zaczerpnęłam powietrza, od razu zaczęłam nawijać o czymś innym, byleby tylko nie wrócić myślami do tak przyjemnych tematów jak on ani tak nieprzyjemnych jak dom.
- Po prostu się nie wyspałam - odparłam, nie kłamiąc. W ciągu ostatnich 72 godzin przespałam zaledwie 10 i to też pół-śniąc, pół-czuwając. - Co do mojego spojrzenia na tę szkołę - nie wiem, czy to dobry pomysł. Na razie mam z nią same złe doświadczenia. Poza tym w Nowym Jorku w ogóle nie brałam udziału w żadnych kołach, szczególnie związanych z pisaniem. Wolałam pisać własne piosenki lub krótkie powieści do szuflady, ale nigdy artykuły do gazetki. Więc w sumie liczę na przejęcie od ciebie jakiegoś doświadczenia. - Podniosłam wzrok na Dereka i puściłam do niego oko, uśmiechając się lekko i przygryzając wargę.

Derek Bywater

No, nareszcie dziewczyna się rozluźniła, chociaż początkowo wyglądało, że ma co do tego pewne opory. Przykro było słuchać o tym, że się nie wysypia, ale jakoś czułem, że to nie wszystko. Z powodu niewyspania Tayla wczoraj była rozdrażniona, zapłakana i jakby nieobecna myślami? Tu musiało być jeszcze jedno dno. Ale nie chciałem naciskać, zdawałem sobie sprawę, że to może przynieść tylko odwrotny skutek. W pewnym momencie, uśmiechnąłem się szerzej.
- Powiedziałaś właśnie, że piszesz krótkie powieści? - spytałem, wpatrując się w dziewczynę z uśmiechem na twarzy.
- T-tak? - odpowiedziała niepewnie, nie wiedząc zapewne, o co mi chodzi.
- To świetnie! Dałabyś radę napisać jakieś krótkie opowiadanie, jakoś do końca tygodnia? Rozumiem, że zazwyczaj stawiałaś na dłuższe formy, ale na pewno masz coś, co można by opublikować w szkolnej gazetce - powiedziałem na jednym wydechu, patrząc na dziewczynę z lekką nadzieją w oczach. Wreszcie miałbym co opublikować! Coś, co nie byłoby napisane przez samego mnie. A wiersze czy opowiadania są zazwyczaj najczęściej czytane.

Tayla Frost

Derek znowu mnie zaskoczył. Nikt nigdy nie pytał o to, co pisałam. W sumie nikt poza Rachel i jej współlokatorami o tym nie wiedział, gdyż zwyczajnie się do tego nie przyznawałam. Nie wiedziałam, dlaczego powiedziałam o tym temu chłopakowi, ale gdy zaproponował, bym coś napisała, nie umiałam zrobić nic innego, niż posłać mu szerszy uśmiech.
- Pewnie, coś powinnam mieć. Co powiesz na trzystronicową historię nastoletniej prostytutki?
Derek rozszerzył oczy w odpowiedzi, a jego usta ułożył się w literę "O". Pozwoliłam sobie zatrzymać na nich wzrok przez dłuższą chwilę i nie do końca świadomie oblizałam wargi, na moment przygryzając dolną.
Postanowiłam nieco sprostować sytuację.
- Piszę głównie o kontrowersyjnych tematach. Prostytucja, niewolnictwo, zakazane romanse i takie tam, czasem zdarzy się coś w miarę normalnego, ale fantastycznego. Nie wiem, czy wolno ci publikować coś takiego. Jeśli nie, mogę napisać naprędce coś innego. - Uśmiechnęłam się ponownie, po raz pierwszy dzisiaj patrząc chłopakowi w oczy.

Derek Bywater

Moja mina musiała być przekomiczna, zdawałem sobie z tego sprawę. Ale, no... nie spodziewałem się czegoś takiego. Dobra, nie wiedziałem, czego się spodziewać, ale opowiadanie o nastolatce puszczającej się za pieniądze? Może i temat na pierwszą stronę gazety, ale nie gazetki szkolnej, przeglądanej przez nauczycieli.
- Cóż, narkotyki, prostytucja czy wykorzystywanie ludzi raczej się nie nada, ale fantasy? - uśmiechnąłem się, zadowolony z siebie, i wstałem z krzesła. Podszedłem do tablicy korkowej, na której planowałem, jak będzie wyglądał układ stron i spojrzałem na nią, opierając się o stojącą obok ławkę - Fantasy jest świetne, wiele osób to lubi, a nawet jeśli nie, to ich strata - wzruszyłem obojętnie ramionami - Według mnie, fantasy pasowałoby świetnie. Jeśli tylko masz czas i ochotę coś napisać, oczywiście - odwróciłem się do dziewczyny, by posłać jej uśmiech.

Tayla Frost

- Jasne, nie ma problemu. Postaram się coś mieć... yhm, na piątek, tak? - Chłopak odpowiedział skinieniem głowy, a ja znowu się do niego uśmiechnęłam.
Losie, to musiało kretyńsko wyglądać. Ciągle posyłałam mu uśmiechy. Dziewczyno, weź się w garść! Dlaczego przy Dereku nagle odebrało Ci mowę?!
- Chyba powinniśmy się zbierać na chór... I tak będziemy spóźnieni, chociaż dla mnie to nic nowego - stwierdziłam, czekając jednak na jego odpowiedź, mimo że planowałam od razu wstać. Spojrzałam w jego stronę, od razu łapiąc go na tym samym wobec mnie. Gwałtownie odwrócił wzrok, a ja podążyłam jego śladem. Kurde, zachowywałam się jak nastolatka przeżywająca pierwsze zauroczenie...
Chwila, co ja powiedziałam? Zauroczenie? Nie, wydaje mi się. Nie mogłabym zadurzyć się w facecie, którego znam zaledwie trzy dni. Szczególnie że nie zdążyłam jeszcze posklejać serca po zerwaniu z Dannym.
Poczułam na sobie wzrok Dereka i tym razem świadomie na niego odpowiedziałam. Po chwili zorientowałam się, że znowu przygryzam wargę. Szlag, zamieniałam się w Anę z trylogii o Greyu, a to wszystko pod wpływem jednego gościa, którego znałam zaledwie trzy dni.
Nie do wiary!
- Idziemy?