Chór

Claire Valentine

Patrząc, jak Lana wychodzi z sali, sama sobie przypomniałam, że też muszę to zrobić, jak chcę dotrzeć na czas. Szybko nabazgrałam na kartce swój numer i wsadziłam do kurtki Darrena.
-Breadstix wciąż aktualne?- szepnęłam, po czym zwróciłam się to Nate'a.
- Papiery, które mówią, czemu muszę się urwać z chóru przed końcem zajęć, masz na pianinie.
Przytuliłam szybko Lizzy, która jako jedyna była w moim zasięgu, opuszczając salę.

Allie Sullivan

Siedziałam już w sali, gdy zobaczyłam wchodzącą Claire. Posłałam jej uśmiech i starałam się nie być aż tak bardzo ciekawska. Wiedziałam, że była w szpitalu, ale zbyt późno się o tym dowiedziałam żeby ją odwiedzić. I oto była już na zajęciach chóru. Nie wiedziałam co dokładnie się stało. Nasze stosunki ostatnio trochę się rozluźniły i nie byłyśmy już 'papużki nierozłączki' jak jeszcze niedawno. Zresztą z Caroline też tak się stało. Nawet nie wiem czemu. Po prostu tak. No nic. Postanowiłam się wyluzować i odrzucić na bok te dręczące mnie myśli. Bardzo podobał mi się występ Lany, a wybór utworu był świetny. Uwielbiam 'Hey Jude'. Postanowiłam również wystąpić. Wyszłam na środek oznajmiając, że utwór który dziś zaśpiewam to 'Michelle'.

Michelle

Usiadłam na krzesełku i zaczęłam śpiewać.
Michelle, ma belle.
These are words that go together well,
My michelle.

Michelle, ma belle.
Sont les mots qui vont tres bien ensemble,
Tres bien ensemble.

I love you, I love you, I love you.
That’s all I want to say.
Until I find a way
I will say the only words I know that
You’ll understand.

Michelle, ma belle.
Sont les mots qui vont tres bien ensemble,
Tres bien ensemble

I need to, I need to, I need to.
I need to make you see,
Oh, what you mean to me.
Until I do I’m hoping you will
Know what I mean.

I love you.

W tym momencie przypomniało mi się pewne zdarzenie, które niepotrzebnie akurat teraz znalazło się w mojej głowie. Miałam nadzieję, że nie zdradziłam się z tym i cały czas dzielnie śpiewałam dalej, choć było to dość trudne.

I want you, I want you, I want you.
I think you know by now
I’ll get to you somehow.
Until I do I’m telling you so
You’ll understand.

Michelle, ma belle.
Sont les mots qui vont tres bien ensemble,
Tres bien ensemble

I will say the only words I know that
You’ll understand, my michelle.

Nie wytrzymałam. Nie chciałam żeby inni mnie tak widzieli. W końcu byłam niby złą laską, która nie jest zbytnio uczuciowa. Ukłoniłam się i krótkim ‘Do jutra.’ pożegnałam wszystkich i wyszłam z sali ze łzami w oczach.

Darren Mellark

Większość chórzystów zajmowała już swoje miejsca, nie zauważyłem jednak Tayli. Zbliżał się koniec tygodnia a ja nie wykonałem jeszcze swojego numeru, jakoś się nie składało. Wstałem i chwyciłem gitarę,która miałem już przygotowaną.
- Byłem pod wrażeniem wszystkich waszych występów, nikt by się ich nie powstydził, sam postawiłem na wersję akustyczną tylko gitara i mój głos.

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=pORCvKuPMXM ( The Beatles - While My Guitar Gently Weeps)

I look at you all see the love there that's sleeping
While my guitar gently weeps
I look at the floor and I see it needs sweeping
Still my guitar gently weeps

To był jeden z moich ulubionych utworów Beatlesów, miałem nadzieję że nie zepsuję tego kawałka. Całkowicie pochłonąłem się grą, to jest to co kocham, coraz bardziej wczuwałem się w piosenkę.

I don't know why nobody told you how to unfold your love
I don't know how someone controlled you
They bought and sold you.

I look at the world and I notice it's turning
While my guitar gently weeps
With every mistake we must surely be learning
Still my guitar gently weeps

I don't know how you were diverted
You were perverted too
I don't know how you were inverted
No one alerted you.

Słowa które śpiewałem zdawały się tak prawdziwe i trochę odzwierciedlały sytuację w chórze. Wstałem i przechadzałem się po sali, czasami przystając i tupiąc nogą, śpiewając ostatnie wersy dźwiękami,które przywierały na sile.

I look at you all see the love there that's sleeping
While my guitar gently weeps
Look at you all...
Still my guitar gently weeps.

Lekko się uśmiechnąłem raczej sam do siebie, poklepałem moją gitarę i lekko ukłoniwszy się wróciłem na miejsce.

Chris Parker

Tym razem pojawiłem się w sali jako jeden z pierwszych. Usiadłem obok Lany, która również została przez Nate'a wybrana na numer grupowy. Postanowiłem, że powinienem ją lepiej poznać. Kiedy zaczęliśmy zajęcia brakowało już tylko Tayli. Wtedy niepostrzeżenie na środek wyszedł Darren śpiewając "While My Guitar Gently Weeps". Byłem pod wrażeniem jego umiejętności gry na gitarze, a przede wszystkim śpiewu. Nie sądziłem, że siedzi w nim aż tak świetny głos. Jego występ odważył mnie do ponownego zaśpiewania.
- To było świetne Darren - powiedziałem przybijając z nim piątkę i wyszedłem na środek - Wiem, że już śpiewałem swoje solo, ale jako, że zostałem wybrany do numeru grupowego, więc pozwoliłem sobie przygotować kolejny numer. Oczywiście jeżeli wam to nie przeszkadza - nie otrzymałem odpowiedzi - Więc, jej tytuł to "In My Life".

http://www.youtube.com/watch?v=zI0Q8ytD44Y
Usiadłem na stołku z gitarą w ręku. Dzisiaj zespół się nie nagra, bo też postanowiłem wystąpić akustycznie
There are places I'll remember
All my life though some have changed
Some forever not for better
Some have gone and some remain
All these places have their moments
With lovers and friends I still can recall
Some are dead and some are living
In my life I've loved them all

But of all these friends and lovers
There is no one compares with you
And these memories lose their meaning
When I think of love as something new
Though I know I'll never lose affection
For people and things that went before
I know I'll often stop and think about them
In my life I love you more

Though I know I'll never lose affection
For people and things that went before
I know I'll often stop and think about them
In my life I love you more
In my life I love you more

- Mam nadzieję, że wam się podobało - powiedziałem odstawiając gitarę i wracając na swoje miejsce.

Elizabeth Carol

Do sali przyszłam jako jedna z pierwszych i natychmiast usiadłam gdzieś z boku. Dzisiejszego dnia nie byłam w humorze by z kimkolwiek rozmawiać. Jednak kiedy na środek wyszedł Darren i zaczął śpiewać mimowolnie się uśmiechnęłam. Jego głos był niesamowity, a i wybrał piosenkę, która w jakimś stopniu opisywała aktualną sytuację w chórze. Dlatego kiedy skończył od razu mu pogratulowałam. Ale to dopiero występ Chrisa sprawił, że mój zły humor chociaż w małym stopniu zniknął. Nie podejrzewałam go o to, ze może tak świetnie grac na gitarze, a tym bardziej o to, że może tak świetnie zaśpiewać tą piosenkę.
-To było świetne Chris- zawołałam zaraz po tym jak skończył śpiewać. Odważyłam się nawet wstać ze swego miejsca i zacząć mu klaskać.- Nate wiedział kogo wybrać na solistów w tym tygodniu.
Uśmiechnęłam się delikatnie do chłopaka i puściłam mu oczko.

Chuck Crowley

Wyszłam na środek i uśmiechnęłam się do wszystkich.
- Wiem, że już występowałam, ale chciałabym trochę pomóc sobie z moją obecną sytuacją... - ugryzłam się w język. Nie mów im. I tak mają to gdzieś. - To znaczy... Nigdy mnie za dużo, prawda? - zaśmiałam się.
Wzięłam krzesło i postawiłam na środku, po czym usiadłam. Lana wstała i zrobiła to samo.
- Darren, mógłbyś? - podałam mu nuty.
- Jasne. - odpowiedział z uśmiechem i chwycił za gitarę.

http://www.youtube.com/watch?v=4A3pX_shcyU
The Beatles - Cry, Baby, Cry

Lana:
Cry baby cry
Make your mother sigh
She's old enough to know better.

Chuck:
The king of Marigold was in the kitchen
Cooking breakfast for the queen
The queen was in the parlour
Playing piano for the children of the king.

Lana:
Cry baby cry
Make your mother sigh
She's old enough to know better
So cry baby cry.

Chuck:
The king was in the garden
Picking flowers for a friend who came to play
The queen was in the playroom
Painting pictures for the childrens holiday.

Chuck i Lana:
Cry baby cry
Make your mother sigh
She's old enough to know better
So cry baby cry.

Chuck:
The duchess of Kircaldy always smiling
And arriving late for tea
The duke was having problems
With a message at the local bird and bee.

Cry baby cry
Make your mother sigh
She's old enough to know better
So cry baby cry.

Lana:
At twelve o'clock a meeting round the table
For a seance in the dark

Chuck:
With voices out of nowhere
Put on specially by the children for a lark.

Lana:
Cry baby cry
Make your mother sigh
She's old enough to know better
So cry baby cry cry cry cry baby
Make your mother sigh.
She's old enough to know better

Chuck i Lana:
Cry baby cry
cry cry cry
Make your mother sigh
She's old enough to know better
So cry baby cry.
Can you take me back where I came from?
Can you take me back?
Can you take me back where I came from?
Brother can you take me back?
Can you take me back?
Oooh, can you take me where I came from?
Can you take me back?

Usłyszałam radosne owacje, ale też niepewne, jakby nie byli przekonani, czy powinni klaskać. Czułam, że znowu do oczu napływają mi łzy. Byłam dzisiaj wyjątkowo nierozgarnięta. Wzięłam głęboki oddech i spojrzałam na chórzystów. Chyba byli zaskoczeni tym, że podeszłam do czegokolwiek emocjonalnie, więc otarłam łzy i uśmiechnęłam się. Odrzuciłam włosy i z gracją odstawiłam krzesło na miejsce. W międzyczasie zdążyłam jeszcze szepnąć Lanie do ucha "dziękuję."

Claire Valentine

Dzisiejszy dzień był z pewnością pełny wrażeń. Wybrałam miejsce z tyłu. Słuchałam wszystkich świetnych występów. Nawet zdobyłam się na uśmiech, kiedy Chuck i Lana skończyły śpiewać.
Wiadomość. Numer zastrzeżony. Widzę Cię Smile

. Z początku myślałam, że to jakiś głupi żart, ale to nie to. Czułam przecież, że mnie ktoś śledził. Zaczęłam wpatrywać się w komórkę, jakby miała zacząć mówić, od kogo przyszedł sms. Nie zwracałam uwagi, co się działo w sali.

Darren Mellark

- No dziewczyny to było naprawdę dobre i cieszę się,że mogłem pomóc- powiedziałem i odłożyłem gitarę , kierując się w stronę Claire, która wydawała się dziwnie nie obecna , pochyliłem się do niej i powiedziałem,
- Co się z tobą dzieję, jesteś jakąś- nie zdążyłem dokończyć kiedy pokazała mi sms, spojrzałem na nią i zobaczyłem stach w jej oczach chyba oboje wiedzieliśmy kto to.- myślisz że to on, przecież mówiłaś że miał dać sobie spokój może to tylko jakieś głupie żarty - bardzo chciałbym w to wierzyć.

Lana Butler

- Dzięki Darren - puściłam do chłopaka oko, tak dla zaczepki. - Jesteś niezastąpiony, wiesz?
Uśmiechnęłam się, i usiadłam obok Chuck, przytulając dziewczynę w międzyczasie.
- Hmm... wiem, że nie znamy się zbyt długo - zaczęłam niepewnie, nie wiedząc jak dziewczyna może na to zareagować. - Ale pamiętaj, że zawsze możesz na mnie liczyć ok?
Prawda była taka, że oprócz Caroline, nie miałam nikogo bliskiego w szkole, ani poza nią. Jakoś zawsze tak wychodziło, że ludzie się wykruszali. Chciałam mieć kogoś bliskiego, na kim mogłabym polegać. I chciałam też być dla kogoś taką osobą. Widziałam, że Chuck się z czymś zmaga, ale najwyraźniej nie chciała nikomu o tym mówić. Miałam nadzieję, że mogę jej jakoś pomóc.
- Mogę coś dla ciebie zrobić?

Chuck Crowley

Byłam wzruszona postawą Lany. Nie spodziewałam się, ze będzie taka miła. Nie miałam jednak zamiaru nikomu mówić o moich problemach. Poradzę sobie z nimi sama.
- Nie, ale... dziękuję. Że chcesz pomóc. To wiele dla mnie znaczy. - uśmiechnęłam się i spojrzałam w ziemię. W szkole byłam raczej popularna i wiele osób mnie lubiło, zawsze miałam z kim zjeść lunch (czy raczej posiedzieć na stołówce), ale wieczory zawsze spędzałam sama, nie miałam bliskich przyjaciół.
Rzuciłam okiem na Claire. Rozmawiała o czymś z Darrenem i wydawała się wstrząśnięta. Było mi jej żal, kiedy przypomniałam sobie, co mówiła o wypadku.

Claire Valentine

- Bo to prawda- przewinęłam wiadomości na wczorajsze. Znajdowało się tam zaledwie kilka słów: Odpuścił. Wie, że nie żyjesz.. Wzięłam to na logikę.
- Nie, to z pewnością durny żart.- schowałam telefon do kieszeni, i zamilkłam, pogrążając się w myślach "co by było, gdyby...".

Chuck Crowley

Weszłam powoli do sali, jako ostatnia. Wszyscy już siedzieli na miejscach, brakowało jedynie Tayli, ale nie było jej wczoraj, więc dziś pewnie też się nie pojawi. Ucieszyłam się z tego faktu, jak dla mnie najlepiej jakby zniknęła, razem z tą całą dziwną sytuacją. Usiadłam obok Lany, z którą chwilę wcześniej spędziłam trening. Powitałam bez uśmiechu kilka osób, które siedziało już w sali, i czekałam co wydarzy się dalej. Śpiewałam już dwa razy, chyba czas na innych.

Elizabeth Carol

Wchodziłam do sali w zdecydowanie lepszym humorze niż to miało miejsce wczoraj. Po porannej rozmowie z mamą coś mi ulżyło, a gdy później okazało się, że leczenie mojej matki może potrwać miesiąc góra dwa to wręcz skakałam z radości. Kiedy weszłam do pomieszczenia od razu rzuciła mi się w oczy Claire, która dyskutowała o czymś z Darrenem i Chris, który siedział gdzieś z tyłu. W tym momencie postanowiłam do niego zagadać, a może nawet namówić go na jakiś wspólny duet. Chciałam go bliżej poznać, a wcześniej nie miałam z nim okazji jakoś rozmawiać. Dlatego gdy zajmowałam miejsce usiadłam obok niego. Uśmiechnęłam się wesoło.
- Heej jak tam uczucia związane z tym, że będziesz solistą w grupowym?- zapytałam radośnie nie do końca wiedząc jak mam z nim zacząć rozmowę.

Chris Parker

Wszedłem do sali chóru zaraz za Claire. Chciałem się do niej dosiąść, ale ona usiadła obok Darrena, więc usiadłem w kącie. Obserwowałem osoby które się pojawiały w sali: Najpierw Cuck potem Lizzy. Ta ostatnia o dziwo usiadła obok mnie i zagadała do mnie.
- Hej - powiedziałem uśmiechając się do Lizzy - Mam mieszane uczucia. Raz wydaję mi się, że coś nie pójdzie po mojej myśli, a raz, że to zaszczyt i głupio by było nie skorzystać. W końcu to legendarne the Beatles. - spojrzałem na dziewczynę, która naprawdę słuchała tego co mówię - Słyszałem, że chodzisz na kółko teatralne. Jak tam jest? - powiedziałem lekko się pesząc - Sam się do niego zapisałem a nie pojawiłem się na żadnym spotkaniu. Nie chciałbym być z czymś do tyłu.

Elizabeth Carol

-Ja też pierwszy raz byłam w tym tygodniu- powiedziałam spokojnie.- Wcześniej nie miałam okazji przez pracę w kawiarni, ale nie żałuję, że się zapisałam bo tam jest naprawdę fajnie.
Uśmiechnęłam się.
-Ostatnio wcielaliśmy się w różne postacie z bajek disneyowski i naprawdę można było się pośmiać. Zresztą na kółko teatralne praktycznie chodzą tylko osoby z chóru.. więc sami swoi.